Frappe di carnevale

Al zeg ik het zelf… mijn kinderen hoeven niet te mopperen over de “Italiaanse roots” van hun mama. En dat doen ze ook niet… als er 2 dagen achter elkaar een Hollandse maaltijd op tafel staat, worden wij allemaal (inclusief mijn Friese man) een beetje chagrijnig. Een bordje pasta op zijn tijd is gewoon nodig om het humeur van ons gezinnetje hoog te houden.

Zo maakte ik mij ook (een heel klein beetje) zorgen om de week vakantie die wij aangeboden kregen van de Friese pake en beppe (mijn schoonouders dus) … een weekje samen in een huisje… en wij mochten nergens voor zorgen! Heel lief natuurlijk, maar hoe zou dat gaan… 2x per dag brood, en dan als avondeten pannenkoeken misschien? Ik waarschuwde de kinderen “geen gezeur, we eten wat de pot schaft”… en ondertussen stopte ik in een “overlevingskistje” een paar pakken pasta, blikjes tomaat, knoflook en olijfolie… dat is toch wel het essentiële wat men in een overlevingskistje kan verwachten toch? In een koeltas toch nog even wat Parmezaanse kaas mee gesmokkeld. Vol goede moed! Op naar de “Hollandse week”… Uiteindelijk kon ik direct gebruik maken van mijn Italiaanse spulletjes… Beppe had voor de eerste avond wat in de planning, maar was de cruciale ingrediënten vergeten. Wat is dat dan toch fijn, een lekker bordje pasta!  De rest van de week hebben we het heerlijk gehad… ja, wel een dag pannenkoeken en een keertje “kipschnitzels”… maar wonder boven wonder… vonden Pake en Beppe het ook wel eens lekker om door schoondochter bediend te worden op een beetje Italiaans eten.

Dat is alweer een tijdje geleden… en zo hobbelen de maanden door zonder dat je er erg in hebt. Maar ik kwam er achter dat ik een soort van interne klok heb: elk jaar, zo rond februari, krijg ik ontzettende trek in Frappe di carnevale… dan heb ik geen enkel idee wanneer het dit jaar carnaval is… het hoort gewoon bij deze periode van de winter. Normaal begint mijn moeder er over, zo rond deze tijd… en dan kon ik als dochter natuurlijk profiteren van haar creaties. Helaas, dit jaar kwam zij er niet mee… is het misschien tijd om het stokje door te geven? Oke oke… ik heb het geprobeerd. Frappe… en mam… wat zijn ze goed gelukt!!!!! Ik ben er trots op, en de jongens vinden ze heerlijk (uit school riepen ze “ Yeahhhh, mama’s carnavals koekjes!!!”).

Frappe di carnevale

-          250 gram bloem

-          20 gram gesmolten boter

-          2 eieren

-          1 eetlepel suiker

-          1 zakje vanillesuiker

-          1 klein beetje geraspte citroenschil

-          1 beetje rum aroma

-          Poedersuiker

-          Zonnebloemolie om in te bakken

Meng de eieren, de boter, de suiker en vanillesuiker samen, voeg de citroenschil er door en het rum aroma. Voeg daarna beetje bij beetje de bloem toe, tot je een mooi stevig deeg hebt. Maak met de pastamachine hele dunne repen deeg (op dikte 6), snijd ze in slierten, maak tussen de slierten een snee en draai het deeg in elkaar (een soort vlechten). Bak de frappe heel kort in hete olie tot ze lichtbruin zijn. Laat ze afkoelen en doe er poedersuiker overheen. Buon appetito!